Przewodnik po skryptach Robo

Ten dokument zawiera informacje referencyjne o skryptach Robo, w tym o ich strukturze, możliwościach, zastosowaniu, nagrywaniu i działaniach. Skrypty Robo to testy, które automatyzują ręczne zadania związane z kontrolą jakości aplikacji mobilnych i umożliwiają stosowanie strategii ciągłej integracji oraz testowania przed publikacją. Skrypt Robo to plik JSON, który opisuje sekwencję działań w interfejsie użytkownika i innych działań.

Skrypt Robo możesz utworzyć na te sposoby:

• Użyj funkcji nagrywania skryptu Robo. (tylko w Androidzie)

• Ręcznie utwórz skrypt Robo. (Android i iOS+)

• Nagrywaj skrypt Robo, a potem edytuj go ręcznie. (tylko w Androidzie)

Więcej informacji o korzystaniu ze skryptów Robo znajdziesz w artykule Uruchamianie skryptu Robo.

Wprowadzenie

Skrypt Robo jest przekazywany do testu Robo wraz z innymi danymi wejściowymi, takimi jak testowany pakiet aplikacji na Androida (APK).

Poniżej znajdziesz przykład skryptu Robo, który loguje użytkownika w aplikacji. Skrypt jest uruchamiany, gdy aplikacja poddawana testom zostaje uruchomiona:

[
  {
    "crawlStage": "crawl",
    "contextDescriptor": {
      "condition": "app_under_test_shown"
    },
    "actions": [
      {
        "eventType": "VIEW_TEXT_CHANGED",
        "replacementText": "user123",
        "elementDescriptors": [
          {
            "resourceId": "my.app.package:id/username"
          }
        ]
      },
      {
        "eventType": "VIEW_TEXT_CHANGED",
        "replacementText": "12345",
        "elementDescriptors": [
          {
            "resourceId": "my.app.package:id/password"
          }
        ]
      },
      {
        "eventType": "VIEW_CLICKED",
        "elementDescriptors": [
          {
            "resourceId": "my.app.package:id/login"
          }
        ]
      }
    ]
  }
]

Jeśli w pliku znajduje się 1 skrypt Robo i ma on domyślny warunek wyzwalający app_under_test_shown, jak w przykładzie powyżej, możesz określić skrypt Robo w pliku w prostszym formacie – po prostu jako sekwencję działań:

[
  {
    "eventType": "VIEW_TEXT_CHANGED",
    "replacementText": "user123",
    "elementDescriptors": [
      {
        "resourceId": "my.app.package:id/username"
      }
    ]
  },
  {
    "eventType": "VIEW_TEXT_CHANGED",
    "replacementText": "12345",
    "elementDescriptors": [
      {
        "resourceId": "my.app.package:id/password"
      }
    ]
  },
  {
    "eventType": "VIEW_CLICKED",
    "elementDescriptors": [
      {
        "resourceId": "my.app.package:id/login"
      }
    ]
  }
]

Obsługa skryptów Robo w przypadku urządzeń z iOS

Robo na iOS+ (beta) ma ograniczoną obsługę skryptów Robo. Składnia skryptu Robo dla iOS+ jest identyczna ze składnią Androida, a obsługiwane funkcje iOS+ działają podobnie jak ich odpowiedniki na Androidzie.

W systemie iOS+ obsługiwane są te działania:

• Asercja
• Kliknij
• Kliknięcie i przytrzymanie
• Przesuwanie palcem
• Ignoruj wszystkie elementy
• Czekaj
• Zrób zrzut ekranu
• Zakończ skanowanie

W deskryptorach elementów w iOS+ obsługiwane są te atrybuty identyfikujące:

• Nazwa zajęć
• Nazwa klasy przodka
• Opis treści (i wyrażenie regularne)
• Tekst (i wyrażenie regularne)

W przypadku iOS+ obsługiwane są te warunki wyzwalające w deskryptorach kontekstu:

• Wyświetlanie testowanej aplikacji
• Element present
• Wykonano działanie skryptu innego niż Robo

Struktura

Skrypt Robo ma kilka atrybutów, które opisują sposób jego wykonywania. Większość tych atrybutów jest opcjonalna i ma wstępnie zdefiniowane wartości domyślne:

Jeden plik zawiera kolekcję co najmniej 1 skryptu Robo.

Poniżej znajduje się przykład pliku z 2 bezwarunkowymi skryptami Robo, z których każdy zawiera 1 działanie wykonywane raz na początku indeksowania:

[
  {
    "id": 1000,
    "description": "My first Robo script",
    "actions": [
      {
        "eventType": "DISABLE_KEYBOARD"
      }
    ]
  },
  {
    "id": 1001,
    "description": "My second Robo script",
    "actions": [
      {
        "eventType": "PRESSED_BACK"
      }
    ]
  }
]

Deskryptor kontekstu

Deskryptor kontekstu definiuje kontekst lub warunek, który wywołuje skrypt Robo, za pomocą jednego lub kombinacji kilku atrybutów:

Poniżej znajdziesz przykład skryptu Robo, który jest wywoływany przez widżet interfejsu z identyfikatorem zasobu "my.app.package:id/page_header", który znajduje się na ekranie:

{
  "id": 1000,
  "contextDescriptor": {
    "condition": "element_present",
    "elementDescriptors": [
      {
        "resourceId": "my.app.package:id/page_header"
      }
    ]
  },
  "actions": [
    {
      "eventType": "VIEW_CLICKED",
      "elementDescriptors": [
        {
          "text": "Settings"
        }
      ]
    }
  ]
}

Poniżej znajdziesz przykład skryptu Robo, który jest wywoływany przez "Privacy Policy" wykryte przez optyczne rozpoznawanie znaków (OCR):

{
  "id": 1000,
  "description": "Vision text Robo script",
  "contextDescriptor": {
    "condition": "element_present",
    "visionText": "Privacy Policy"
  },
  "actions": [
    {
      "eventType": "VIEW_CLICKED",
      "visionText": "Privacy Policy"
    }
  ]
}

Oto przykład skryptu Robo, który po każdej czynności Robo innej niż skrypt czeka 5 sekund:

{
  "contextDescriptor": {
    "condition": "non_roboscript_action_performed"
  },
  "maxNumberOfRuns" : 1000,
  "actions" : [
    {
      "eventType" : "WAIT",
      "delayTime" : 5000
    }]
}

Działania

Każda czynność w skrypcie Robo jest reprezentowana jako pakiet co najmniej 1 pary atrybut-wartość. Opis tych par znajdziesz w tabeli poniżej:

Poniżej znajdziesz przykład skryptu Robo z 2 działaniami bez docelowych widżetów interfejsu, co oznacza, że te działania nie są wykonywane na konkretnym widżecie interfejsu:

[
  {
    "eventType": "WAIT",
    "delayTime": 3000
  },
  {
    "eventType": "PRESSED_BACK"
  }
]

Deskryptory elementów

Deskryptor elementu identyfikuje widżet interfejsu za pomocą co najmniej jednego z tych atrybutów identyfikujących:

Często te atrybuty są niezdefiniowane, np. przycisk może nie mieć tekstu ani opisu treści. Nawet jeśli niektóre wartości atrybutów są obecne, mogą nie być unikalne na danym ekranie aplikacji (w tym resourceId).

Na przykład rozróżnienie elementów listy jest zwykle możliwe tylko dzięki ich różnym pozycjom podrzędnym w widżecie nadrzędnym. Oznacza to, że użycie tylko jednego deskryptora elementu do identyfikacji widżetu interfejsu jest zwykle niewystarczające. Dlatego atrybut elementDescriptors działania zawiera sekwencję deskryptorów elementów, które są uporządkowane w taki sposób, że pierwszy z nich odpowiada docelowemu widżetowi interfejsu, drugi – widżetowi nadrzędnemu docelowego widżetu interfejsu, i tak dalej. Docelowy widżet interfejsu działania jest dopasowywany, gdy wszystkie jego deskryptory elementów pasują do odpowiedniej podhierarchii widżetu interfejsu.

Oto przykład skryptu Robo ze zmianą tekstu i działaniami związanymi z kliknięciem. W obu przypadkach musisz zidentyfikować docelowy widżet interfejsu za pomocą podanych deskryptorów elementów:

[
  {
    "eventType": "VIEW_TEXT_CHANGED",
    "replacementText": "John",
    "elementDescriptors": [
      {
        "className": "android.support.v7.widget.AppCompatEditText",
        "groupViewChildPosition": 0,
        "resourceId": "com.google.samples.apps.topeka:id/first_name"
      },
      {
        "className": "android.widget.FrameLayout",
        "groupViewChildPosition": 0
      },
      {
        "className": "android.support.design.widget.TextInputLayout",
        "groupViewChildPosition": 1
      }
    ]
  },
  {
    "eventType": "VIEW_CLICKED",
    "elementDescriptors": [
      {
        "className": "android.support.design.widget.FloatingActionButton",
        "groupViewChildPosition": 1,
        "resourceId": "com.google.samples.apps.topeka:id/done"
      },
      {
        "className": "android.widget.FrameLayout",
        "groupViewChildPosition": 1,
        "resourceId": "com.google.samples.apps.topeka:id/content"
      },
      {
        "className": "android.widget.FrameLayout",
        "groupViewChildPosition": 0,
        "resourceId": "com.google.samples.apps.topeka:id/sign_in_content"
      }
    ]
  }
]

Opcje wykonania

Opcjonalnie możesz dodać do listy działań w skrypcie Robo prefiks w postaci obiektu JSON, który określa opcje wykonania tego skryptu. Ten nagłówek konfiguracji zaczyna się od słowa kluczowego roboscript, po którym następuje reprezentacja JSON żądanych opcji wykonania.

Skrypty Robo obsługują te opcje wykonywania:

• executionMode – opcje wykonywania stosowane podczas działania skryptu Robo:
  • strict – jeśli ustawiona jest wartość true, skrypt Robo nie stosuje częściowego dopasowywania, pomija bieżące działanie i zawiesza działanie. Oznacza to, że skrypt Robo jest wykonywany jako zwykły test instrumentacji i kończy się niepowodzeniem, gdy tylko nie można wykonać żadnego z jego działań. Domyślnie jest to false.
  • dismiss_popups – jeśli ma wartość true, test Robo odrzuca wszystkie nieoczekiwane okna dialogowe podczas wykonywania skryptu Robo, nawet w trybie strict. Ta opcja nie działa, gdy nie jest włączony tryb strict. Domyślnie jest to false.
  • notify – jeśli ustawisz wartość false, skrypt Robo nie będzie wyświetlać powiadomień na ekranie na początku i na końcu działania. Domyślnie jest to true.
• postscript – opcje wykonania zastosowane po zakończeniu skryptu Robo:
  • terminate – jeśli ustawisz wartość true, test Robo przestanie indeksować po zakończeniu skryptu Robo. Domyślnie jest to false.

Oto przykład skryptu Robo uruchomionego w trybie strict bez powiadomień na ekranie, który czeka 3 sekundy, a potem zatrzymuje indeksowanie:

"roboscript": {
  "executionMode": {
    "strict": true,
    "notify": false
  },
  "postscript": {
    "terminate": true
  }
}
[
  {
    "eventType": "WAIT",
    "delayTime": 3000
  }
]

Parametry szablonu

Parametr szablonu to symbol zastępczy w skrypcie Robo, który jest zastępowany rzeczywistą wartością, gdy test Robo wczytuje ten skrypt do wykonania. Parametry szablonu mają przedrostek w postaci dwóch podkreśleń i znaku procenta oraz przyrostek w postaci znaku procenta i dwóch podkreśleń.

Skrypty Robo obsługują ten parametr szablonu:

• __%APP_PACKAGE_NAME%__ – nazwa pakietu testowanej aplikacji.

Oto przykład skryptu Robo, który zatrzymuje proces testowanej aplikacji:

[
  {
    "eventType": "ADB_SHELL_COMMAND",
    "command": "am force-stop __%APP_PACKAGE_NAME%__"
  }
]

Komentarze

Skrypt Robo może zawierać wiersze komentarzy, czyli wiersze rozpoczynające się od znaku # lub //.

Oto przykład skryptu Robo z kilkoma komentarzami:

# Confirm a user account.
[
  {
    // Click the DONE button.
    "eventType": "VIEW_CLICKED",
    "elementDescriptors": [
      {
        "resourceId": "com.google.samples.apps.topeka:id/done"
      }
    ]
  }
]

Uprawnienia

Domyślnie skrypt Robo pozostaje aktywny, dopóki wszystkie działania w nim nie zostaną ukończone (lub przynajmniej podjęte). Test Robo próbuje dopasować działanie skryptu Robo za każdym razem, gdy wybiera działanie do wykonania. Aby zwiększyć niezawodność, skrypt Robo wykorzystuje te techniki:

Priorytety

Jeśli skrypt Robo osiągnie limit maxNumberOfRuns, nie będzie można go już wywołać podczas danego skanowania. Jeśli w bieżącym kontekście można uruchomić więcej niż 1 skrypt Robo, priorytet jest przyznawany w tej kolejności:

1. ma atrybut contextDescriptor;
2. Ma najwyższą wartość priority (domyślnie wszystkie skrypty Robo mają taką samą wartość priority wykonania równą 1).
3. Pojawia się na początku listy skryptów Robo, jeśli mają one ten sam priorytet.

Poniżej znajdziesz przykład pliku z 3 skryptami Robo, które wykonują to samo działanie i są wywoływane przez ten sam warunek – aplikacja poddawana testom jest na pierwszym planie:

[
  {
    "id": 1000,
    "description": "Robo script 1",
    "contextDescriptor": {
      "condition": "app_under_test_shown"
    },
    "actions": [
      {
        "eventType": "WAIT",
        "delayTime": 3000
      }
    ]
  },
  {
    "id": 1001,
    "description": "Robo script 2",
    "priority": "2",
    "contextDescriptor": {
      "condition": "app_under_test_shown"
    },
    "actions": [
      {
        "eventType": "WAIT",
        "delayTime": 3000
      }
    ]
  },
  {
    "id": 1002,
    "description": "Robo script 3",
    "contextDescriptor": {
      "condition": "app_under_test_shown"
    },
    "actions": [
      {
        "eventType": "WAIT",
        "delayTime": 3000
      }
    ]
  }
]

Gdy testowana aplikacja jest na pierwszym planie, Robo wywołuje w kolejności:

1. "Robo script 2", ponieważ ma najwyższy priorytet.
2. "Robo script 1", ponieważ pojawia się wcześniej wśród pozostałych skryptów Robo o tym samym priorytecie.
3. "Robo script 3" jako ostatni odpowiedni skrypt Robo.

Powtórzone przebiegi

Domyślnie Robo uruchamia skrypt Robo co najwyżej raz podczas indeksowania. Można to dostosować za pomocą atrybutu maxNumberOfRuns.

Poniżej znajdziesz przykładowy skrypt Robo, który przenosi testowaną aplikację w tle maksymalnie 10 razy:

{
  "id": 1000,
  "maxNumberOfRuns": 10,
  "contextDescriptor": {
    "condition": "app_under_test_shown"
  },
  "actions": [
    {
      "eventType": "GO_HOME"
    }
  ]
}

Etap indeksowania

Skrypty Robo można stosować na różnych etapach indeksowania Robo:

Jeśli atrybut crawlStage skryptu Robo nie jest określony, przyjmuje się, że ma wartość crawl.

Poniżej znajdziesz przykład skryptu Robo, który czyści dane użytkownika testowanej aplikacji, zanim Robo zacznie ją indeksować:

{
  "id": 1000,
  "crawlStage": "pre_crawl",
  "actions": [
    {
      "eventType": "ADB_SHELL_COMMAND",
      "command": "pm clear __%APP_PACKAGE_NAME%__"
    }
  ]
}

Poniżej znajdziesz przykład skryptu Robo, który nakazuje robotowi Robo kliknięcie "Cancel", gdy próbuje wrócić z okna dialogowego potwierdzenia:

{
  "id": 1000,
  "crawlStage": "close_screen",
  "maxNumberOfRuns": 999,
  "contextDescriptor": {
    "condition": "element_present",
    "elementDescriptors": [
      {
        "resourceId": "my.app.package:id/confirmation_dialog"
      }
    ]
  },
  "actions": [
    {
      "eventType": "VIEW_CLICKED",
      "elementDescriptors": [
        {
          "text": "Cancel"
        }
      ]
    }
  ]
}

Działania warunkowe

Skrypt Robo może zawierać działania warunkowe. Działania warunkowe mają 3 dodatkowe atrybuty, które opisują sposób ich wykonywania przez Robo:

Po wywołaniu skrypt Robo wykonuje swoje działania bezwarunkowe kolejno w kolejności ich występowania. Jeśli skrypt Robo zawiera działania warunkowe, są one sprawdzane za każdym razem przed wybraniem działania bezwarunkowego do wykonania. Jeśli jakiekolwiek działanie warunkowe zostanie wywołane i wybrane na podstawie jego priorytetu oraz pozostałej liczby uruchomień, skrypt Robo wykona to działanie warunkowe. W przeciwnym razie skrypt Robo wykona to działanie bezwarunkowe. Aby skrypt Robo był prawidłowy, musi zawierać co najmniej jedno działanie bezwarunkowe.

Poniżej znajdziesz przykład bezwarunkowego skryptu Robo z warunkową czynnością, która zamyka okna wyskakujące, jeśli pojawią się w dowolnym momencie podczas wykonywania skryptu Robo:

{
  "id": 1000,
  "actions": [
    {
      "description": "Dismiss popup",
      "maxNumberOfRuns": 100,
      "contextDescriptor": {
        "condition": "default_launcher_shown",
        "negateCondition": true
      },
      "eventType": "GO_HOME"
    },
    {
      "description": "Screen off",
      "eventType": "ADB_SHELL_COMMAND",
      "command": "input keyevent 26"
    },
    {
      "description": "Wait for 10 seconds",
      "eventType": "WAIT",
      "delayTime": 10000
    },
    {
      "description": "Screen on",
      "eventType": "ADB_SHELL_COMMAND",
      "command": "input keyevent 82"
    },
    {
      "description": "Wait for 10 seconds",
      "eventType": "WAIT",
      "delayTime": 10000
    }
}

Ignorowanie działań

Skrypt Robo może zawierać instrukcje, aby Robo ignorował określone widżety interfejsu lub wszystkie widżety interfejsu na danym ekranie. W tych instrukcjach pomijanie „działań” jest przedstawione odpowiednio za pomocą symboli eventType ELEMENT_IGNORED i ALL_ELEMENTS_IGNORED.

Gdy atrybut contextDescriptor skryptu Robo zawierającego działania ignorowania pasuje do danego ekranu, Robo nie wchodzi w interakcję z żadnymi widżetami interfejsu, na które są ukierunkowane działania ignorowania (chyba że inne działanie skryptu Robo spowoduje, że Robo wykona działanie na jednym z ignorowanych widżetów interfejsu).

Skrypt Robo może zawierać kombinację działań ignorujących, warunkowych i bezwarunkowych. W przeciwieństwie do innych działań skryptu Robo działania ignorowania są stosowane tak długo, jak długo contextDescriptor skryptu Robo, który je zawiera, pasuje do ekranu podczas indeksowania przez Robo, niezależnie od wartości atrybutów priority i maxNumberOfRuns.

Poniżej znajdziesz przykład pliku z 2 skryptami Robo. Pierwszy skrypt Robo powoduje, że Robo ignoruje wszystkie widżety interfejsu na ekranie zawierającym widżet interfejsu z identyfikatorem zasobu "my.app.package:id/ignored_screen". Drugi skrypt Robo sprawia, że Robo ignoruje widżety interfejsu, których identyfikatory zasobów pasują do wyrażenia regularnego Java ".*:id/done" na ekranie zawierającym widżet interfejsu o identyfikatorze zasobu "my.app.package:id/main_screen":

[
  {
    "id": 1000,
    "contextDescriptor": {
      "condition": "element_present",
      "elementDescriptors": [
        {
          "resourceId": "my.app.package:id/ignored_screen"
        }
      ]
    },
    "actions": [
      {
        "eventType": "ALL_ELEMENTS_IGNORED"
      }
    ]
  },
  {
    "id": 1001,
    "contextDescriptor": {
      "condition": "element_present",
      "elementDescriptors": [
        {
          "resourceId": "my.app.package:id/main_screen"
        }
      ]
    },
    "actions": [
      {
        "eventType": "ELEMENT_IGNORED",
        "elementDescriptors": [
          {
            "resourceIdRegex": ".*:id/done"
          }
        ]
      }
    ]
  }
]

Obsługa widoków RecyclerView i AdapterView

Elementy podrzędne widżetów RecyclerView i AdapterView są ładowane dynamicznie i mogą być wyświetlane wiele przesunięć od bieżącego ekranu. Rozmiar ekranu i liczba przesunięć wymaganych do dotarcia do tego dziecka różnią się w zależności od formatu urządzenia, dlatego bardziej niezawodne jest poleganie na pozycji danych dziecka, która jest bezwzględna. Opieranie się na liczbie przesunięć wymaganych do wyświetlenia tego elementu na ekranie, a następnie korzystanie z jego pozycji na ekranie jest mniej niezawodne.

Dlatego skrypt Robo rejestruje bezwzględne pozycje danych elementów podrzędnych RecyclerView, które są celami działań skryptu Robo, jako recyclerViewChildPosition. Skrypt Robo rejestruje też bezwzględne pozycje danych elementów podrzędnych AdapterView, które są celami działań skryptu Robo, jako adapterViewChildPosition.

Działania na elementach podrzędnych widoków RecyclerView i AdapterView są wykonywane w następujących krokach:

1. Test Robo zapewnia, że odpowiednie dziecko jest wyświetlane na ekranie dzięki działaniu pozycjonującemu w zawierającym je widoku RecyclerView lub AdapterView.

2. Test Robo wykonuje zarejestrowane działanie bezpośrednio na elemencie podrzędnym, ponieważ jest on już wyświetlany na ekranie.

Poniżej znajdziesz przykład działania kliknięcia elementu podrzędnego AdapterView (android.widget.GridView):

{
  "eventType": "VIEW_CLICKED",
  "elementDescriptors": [
    {
      "className": "com.google.samples.apps.topeka.widget.AvatarView",
      "adapterViewChildPosition": 5,
      "resourceId": "com.google.samples.apps.topeka:id/avatar",
      "contentDescription": "Avatar 6"
    },
    {
      "className": "android.widget.GridView",
      "groupViewChildPosition": 1,
      "resourceId": "com.google.samples.apps.topeka:id/avatars"
    },
    {
      "className": "android.widget.LinearLayout",
      "groupViewChildPosition": 1
    },
    {
      "className": "android.widget.LinearLayout",
      "groupViewChildPosition": 0
    }
  ]
}

Oto przykład działania kliknięcia elementu podrzędnego RecyclerView (android.support.v7.widget.RecyclerView):

{
  "eventType": "VIEW_CLICKED",
  "elementDescriptors": [
    {
      "className": "android.support.v7.widget.AppCompatTextView",
      "groupViewChildPosition": 1,
      "resourceId": "com.google.samples.apps.topeka:id/category_title"
    },
    {
      "className": "android.widget.FrameLayout",
      "recyclerViewChildPosition": 8,
      "resourceId": "com.google.samples.apps.topeka:id/category_item"
    },
    {
      "className": "android.support.v7.widget.RecyclerView",
      "groupViewChildPosition": 1,
      "resourceId": "com.google.samples.apps.topeka:id/categories"
    },
    {
      "className": "android.widget.FrameLayout",
      "groupViewChildPosition": 1,
      "resourceId": "com.google.samples.apps.topeka:id/category_container"
    },
    {
      "className": "android.widget.LinearLayout",
      "groupViewChildPosition": 0
    }
  ]
}

Zarejestruj skrypt Robo w Android Studio i uruchom go w Test Lab

Skrypt Robo możesz utworzyć w Android Studio. Zostanie on zapisany jako plik JSON. Następnie możesz przesłać plik JSON do Firebase Test Lab za pomocą aplikacji i odpowiednio przeprowadzić test.

Gdy przeprowadzasz test Robo z dołączonym skryptem, test Robo najpierw wykonuje czynności oskryptowane przez Ciebie, a potem analizuje aplikację według normalnego schematu.

Aby utworzyć plik JSON skryptu Robo w Android Studio, wykonaj czynności opisane w artykule Nagrywanie skryptu Robo za pomocą Test Lab w Android Studio.

Działania skryptu Robo

Ten wspólny atrybut opcjonalny ma zastosowanie do wszystkich działań:

• description – pomaga śledzić wykonanie tego działania skryptu Robo w wynikach testu Robo.

Asercja

Jeśli potwierdzony warunek jest spełniony, skrypt Robo przechodzi do następnego działania, które może być kolejnym potwierdzeniem. W przeciwnym razie wykonanie skryptu Robo zostanie zatrzymane z powodu nieudanej asercji.

W tabeli poniżej znajdziesz listę wymaganych atrybutów:

Oto przykład asercji skryptu Robo, która sprawdza, czy testowana aplikacja jest na pierwszym planie:

{
  "eventType": "ASSERTION",
  "contextDescriptor": {
    "condition": "app_under_test_shown"
  }
}

Poniżej znajdziesz przykład asercji skryptu Robo, która sprawdza, czy na ekranie znajduje się widżet interfejsu z identyfikatorem zasobu "com.google.samples.apps.topeka:id/done":

{
  "eventType": "ASSERTION",
  "contextDescriptor": {
    "condition": "element_present",
    "elementDescriptors": [
      {
        "resourceId": "com.google.samples.apps.topeka:id/done"
      }
    ]
  }
}

Poniżej znajdziesz przykład asercji skryptu Robo, która sprawdza, czy na ekranie NIE wykryto elementu "Settings" za pomocą OCR:

{
  "eventType": "ASSERTION",
  "contextDescriptor": {
    "condition": "element_present",
    "negateCondition": true,
    "visionText": "Settings"
  }
}

Kliknij

W tabeli poniżej znajdziesz listę wymaganych atrybutów:

Oto przykład działania skryptu Robo, które klika przycisk z identyfikatorem zasobu "com.google.samples.apps.topeka:id/done":

{
  "eventType": "VIEW_CLICKED",
  "elementDescriptors": [
    {
      "resourceId": "com.google.samples.apps.topeka:id/done"
    }
  ]
}

Oto przykład działania skryptu Robo, które klika drugie wystąpienie słowa "Search" wykrytego na ekranie za pomocą OCR:

{
  "eventType": "VIEW_CLICKED",
  "visionText": "Search",
  "matchIndex": 1
}

Oto przykład działania skryptu Robo, które klika element klawiatury ekranowej z opisem treści "Emoji button":

{
  "eventType": "SOFT_KEYBOARD_CLICK",
  "elementDescriptors": [
    {
      "contentDescription": "Emoji button"
    }
  ]
}

Oto przykład działania skryptu Robo, który klika losowe elementy klawiatury ekranowej maksymalnie 5 razy:

{
  "eventType": "SOFT_KEYBOARD_RANDOM_CLICK",
  "maxNumberOfRuns": 5
}

Wyłącz klawiaturę ekranową

W tabeli poniżej znajdziesz listę wymaganych atrybutów:

Oto przykład działania skryptu Robo, który wyłącza klawiaturę ekranową:

{
  "eventType": "DISABLE_KEYBOARD"
}

Wykonywanie polecenia powłoki adb

W tabeli poniżej znajdziesz listę wymaganych atrybutów:

Ten atrybut jest opcjonalny:

• expectedOutputRegex – oczekiwane dane wyjściowe polecenia jako wyrażenie regularne w Javie. Jeśli dane wyjściowe nie będą się zgadzać, działanie skryptu Robo zakończy się niepowodzeniem. Domyślnie jest to pusty ciąg znaków, co oznacza, że dane wyjściowe nie są sprawdzane.

Oto przykład działania skryptu Robo, które usuwa dane użytkownika testowanej aplikacji:

{
  "eventType": "ADB_SHELL_COMMAND",
  "command": "pm clear __%APP_PACKAGE_NAME%__"
}

Przyznaj uprawnienia

Ta czynność jest rejestrowana przez rejestrator skryptów Robo w Android Studio w celu zapewnienia zgodności wstecznej z rejestratorem testów Espresso. Test Robo przyznaje wszystkie uprawnienia testowanej aplikacji na początku każdego indeksowania, więc to działanie nie ma żadnego efektu. NIE używaj tego działania w skryptach Robo.

W tabeli poniżej znajdziesz listę wymaganych atrybutów:

Ignorowanie wszystkich elementów na ekranie

To działanie powoduje, że Robo ignoruje wszystkie elementy na dowolnym ekranie, który wywołuje zawierający skrypt Robo.

W tabeli poniżej znajdziesz listę wymaganych atrybutów:

Oto przykład działania skryptu Robo, które powoduje, że Robo ignoruje wszystkie elementy na ekranie:

{
  "eventType": "ALL_ELEMENTS_IGNORED"
}

Ignorowanie elementu

Ta czynność powoduje, że Robo ignoruje element (lub elementy) pasujący do określonego elementDescriptors.

W tabeli poniżej znajdziesz listę wymaganych atrybutów:

Ten atrybut jest opcjonalny:

• ignoreChildren – jeśli ustawisz wartość true, Robo zignoruje też wszystkie elementy podrzędne zignorowanych widżetów interfejsu. Domyślnie jest to false.

Poniżej znajdziesz przykład działania skryptu Robo, które sprawia, że Robo ignoruje wszystkie elementy, których opisy zawartości zaczynają się od "Avatar":

{
  "eventType": "ELEMENT_IGNORED",
  "elementDescriptors": [
    {
      "contentDescriptionRegex": "Avatar.*"
    }
  ]
}

Wprowadzany tekst

W tabeli poniżej znajdziesz listę wymaganych atrybutów:

Oto przykład działania skryptu Robo, które wprowadza wartość "John" do widżetu interfejsu z identyfikatorem zasobu "com.google.samples.apps.topeka:id/first_name":

{
  "eventType": "VIEW_TEXT_CHANGED",
  "replacementText": "John",
  "elementDescriptors": [
    {
      "resourceId": "com.google.samples.apps.topeka:id/first_name"
    }
  ]
}

Kliknięcie i przytrzymanie

W tabeli poniżej znajdziesz listę wymaganych atrybutów:

Ten atrybut jest opcjonalny:

• delayTime – określa, jak długo trwa przytrzymanie w przypadku długiego kliknięcia (w milisekundach).

Oto przykład działania skryptu Robo, które przez 5 sekund klika widżet interfejsu z opisem treści "Avatar 8":

{
  "eventType": "VIEW_LONG_CLICKED",
  "elementDescriptors": [
    {
      "contentDescription": "Avatar 8"
    }
  ],
  "delayTime": 5000
}

Wykonaj gest z użyciem 1 palca

W tabeli poniżej znajdziesz listę wymaganych atrybutów:

Ten atrybut jest opcjonalny:

• dragAndDrop – jeśli ustawiona jest wartość true, gest jednym palcem wykonuje działanie przeciągnij i upuść. Domyślnie jest to false.

Oto przykład działania gestu jednopunktowego w skrypcie Robo, który wykonuje przesunięcie w dół:

{
  "eventType": "ONE_POINT_GESTURE",
  "coordinates": "(50%,25%)->(50%,75%)"
}

Wykonaj gest dwoma palcami

W tabeli poniżej znajdziesz listę wymaganych atrybutów:

Oto przykład działania skryptu Robo, które wykonuje gest rozsuwania:

{
  "eventType": "TWO_POINT_GESTURE",
  "coordinates": "(50%,50%)->(25%,50%),(50%,50%)->(75%,50%)"
}

Wykonywanie działania IME

To działanie powoduje naciśnięcie bieżącego przycisku działania, np. Dalej, Gotowe lub Szukaj, w edytorze metody wprowadzania (IME) dla określonego docelowego widżetu interfejsu.

W tabeli poniżej znajdziesz listę wymaganych atrybutów:

Poniżej znajdziesz przykład działania skryptu Robo, które wykonuje działanie IME na widżecie interfejsu z identyfikatorem zasobu "com.google.samples.apps.topeka:id/first_name":

{
  "eventType": "PRESSED_EDITOR_ACTION",
  "elementDescriptors": [
    {
      "resourceId": "com.google.samples.apps.topeka:id/first_name"
    }
  ]
}

Naciśnij Wstecz

W tabeli poniżej znajdziesz listę wymaganych atrybutów:

Oto przykład działania skryptu Robo, które powoduje naciśnięcie przycisku Wstecz:

{
  "eventType": "PRESSED_BACK"
}

Naciśnij przycisk ekranu głównego

Spowoduje to wysłanie zdarzenia KEYCODE_HOME na urządzenie.

W tabeli poniżej znajdziesz listę wymaganych atrybutów:

Oto przykład działania skryptu Robo, który naciska przycisk Home:

{
  "eventType": "GO_HOME"
}

Przewiń element, aby go wyświetlić

W wyniku tej czynności test Robo przewija do przodu element interfejsu, który pasuje do określonego elementDescriptors, aż na ekranie pojawi się element interfejsu pasujący do określonego childElementDescriptors, przewijany element nie będzie już mógł być przewijany lub zostanie osiągnięta maksymalna liczba 50 przewinięć.

W tabeli poniżej znajdziesz listę wymaganych atrybutów:

Poniżej znajdziesz przykład działania skryptu Robo, który przewija widżet interfejsu z identyfikatorem zasobu "my.app.package:id/scrollable_card_container", dopóki na ekranie nie pojawi się widżet interfejsu z tekstem "Orange" (lub dopóki nie będzie można już przewijać, albo dopóki nie zostanie osiągnięta maksymalna liczba przewinięć, czyli 50):

{
  "eventType": "ELEMENT_SCROLL_INTO_VIEW",
  "elementDescriptors": [
    {
      "resourceId": "my.app.package:id/scrollable_card_container"
    }
  ],
  "childElementDescriptors": [
    {
      "text": "Orange"
    }
  ]
}

Przesuwanie palcem

W tabeli poniżej znajdziesz listę wymaganych atrybutów:

Oto przykład działania skryptu Robo, które przesuwa w górę widżet interfejsu z identyfikatorem zasobu "my.app.package:id/custom_content":

{
  "eventType": "VIEW_SWIPED",
  "swipeDirection": "Up",
  "elementDescriptors": [
    {
      "resourceId": "my.app.package:id/custom_content"
    }
  ]
}

Zrób zrzut ekranu

W tabeli poniżej znajdziesz listę wymaganych atrybutów:

Oto przykład działania skryptu Robo, które robi zrzut ekranu:

{
  "eventType": "TAKE_SCREENSHOT",
  "screenshotName": "my_screenshot"
}

Kliknij punkt na ekranie.

W tabeli poniżej znajdziesz listę wymaganych atrybutów:

Oto przykład działania skryptu Robo, które powoduje kliknięcie środka ekranu:

{
  "eventType": "POINT_TAP",
  "pointTapXPercent": 50,
  "pointTapYPercent": 50
}

Kliknij punkt w elemencie.

W tabeli poniżej znajdziesz listę wymaganych atrybutów:

Oto przykład działania skryptu Robo, które przesuwa suwak paska przewijania w prawo:

{
  "eventType": "POINT_TAP_ELEMENT",
  "pointTapXPercent": 80,
  "pointTapYPercent": 50,
  "elementDescriptors": [
    {
      "resourceId": "my.app.package:id/my_seekbar"
    }
  ]
}

Zakończ skanowanie

Ta czynność spowoduje zatrzymanie testu Robo.

W tabeli poniżej znajdziesz listę wymaganych atrybutów:

Oto przykład działania skryptu Robo, które zatrzymuje test Robo:

{
  "eventType": "TERMINATE_CRAWL"
}

Czekaj

W tabeli poniżej znajdziesz listę wymaganych atrybutów:

Oto przykład działania skryptu Robo, które czeka 3 sekundy:

{
  "eventType": "WAIT",
  "delayTime": 3000
}

Czekanie na element

To działanie powoduje, że test Robo czeka na pojawienie się elementu na ekranie przez określony czas.

W tabeli poniżej znajdziesz listę wymaganych atrybutów:

Oto przykład działania skryptu Robo, które czeka maksymalnie 30 sekund na pojawienie się na ekranie widżetu interfejsu z identyfikatorem zasobu "my.app.package:id/confirmation_button":

{
  "eventType": "WAIT_FOR_ELEMENT",
  "delayTime": 30000,
  "elementDescriptors": [
    {
      "resourceId": "my.app.package:id/confirmation_button"
    }
  ]
}

Dalsze kroki

• Dowiedz się, jak uruchomić skrypt Robo